Ο,ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ Ο,ΤΙ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ
Be Updated
Εάν έχετε να μας προτείνετε κάποια εκδήλωση, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας
Τρίτη, 9 Νοεμβρίου 2010
Μια πλήρης λίστα από συναυλίες, εμφανίσεις, εκθέσεις, παραστάσεις και, γενικά, events που αφορούν στην κλασική μουσική, το θέατρο και τις τέχνες. Ένας οδηγός από σημαντικά για το Classical Radio δρώμενα στην πόλη και όχι μόνο. Η τρέχουσα ημερομηνία είναι στο πράσινο πλαίσιο, ενώ οι ημέρες με περιεχόμενο είναι χαρακτηρισμένες με έντονα νούμερα.
Εάν έχετε να μας προτείνετε κάποια εκδήλωση, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας
Τρίτη, 9 Νοεμβρίου 2010
ΕΘΝΙΚΗ ΛΥΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
Ο Κώστας Γιαννίδης σύνθεσε την οπερέτα Το Μικρόβιο του Έρωτα (Der Liebesbazillus) το 1928, όταν βρισκόταν στο Βερολίνο. Την εποχή εκείνη είχε ολοκληρώσει τις σπουδές του πλάι στον Κουρτ Βάιλ, ενώ διατηρούσε στενή φιλία με τον Νίκο Σκαλκώτα. Τα ακούσματα της εποχής και η κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα του Βερολίνου επηρέασαν το συνθέτη ως προς τη μουσική του γλώσσα. Λίγο αργότερα εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου ξεκίνησε τη λαμπρή του σταδιοδρομία τόσο στο χώρο του μουσικού θεάτρου και του τραγουδιού (ως Κώστας Γιαννίδης), όσο και της λόγιας μουσικής (ως Γιάννης Κωνσταντινίδης).
Η πνευματική και καλλιτεχνική κίνηση του Βερολίνου κατά τη δεκαετία του 1920 προίκισε τον «εξαίρετο κύριο Γιαννίδη/Κωνσταντινίδη» με πολύπλευρα μουσικά ακούσματα και πλούσιες εμπειρίες, καθώς έπαιζε μαζί με τον Νίκο Σκαλκώτα σε βωβό κινηματογράφο, ραδιόφωνο και καμπαρέ, όπου άρχισε να γίνεται γνωστός με το ψευδώνυμο Κόστα Ντόρρες. Το 1927 σύνθεσε την οπερέτα Der Liebesbazillus (Το μικρόβιο του έρωτα), σε ποιητικό κείμενο της Μαργκαρέτε Μύλλερ-Γκούντλαχ. Το έργο έμελλε να παρουσιαστεί στην Ελλάδα μόλις πέρυσι από την Εθνική Λυρική Σκηνή, στο πλαίσιο ενός αφιερώματος στον Κώστα Γιαννίδη και στις κοσμαγάπητες επιτυχίες του.
Σε μια δραματοποιημένη αφήγηση της ζωής του συνθέτη, παρακολουθούμε την πορεία του από το κοσμοπολίτικο περιβάλλον της Σμύρνης στα καμπαρέ του Βερολίνου και στο ανέβασμα της πρώτης αυτής οπερέτας του, με έντονα στοιχεία τζαζ: Ο δόκτωρ Μαίμπιους παρασκευάζει ένα μικρόβιο που κάνει τα ζευγάρια να ερωτεύονται ολοκληρωτικά κι απόλυτα, με δύναμη και πάθος, δίχως όρους και συμφέροντα… Έπειτα περνάμε στα μουσικά θέατρα της Αθήνας και στη «χρυσή δεκαετία» του 1930, για να καταλήξουμε στη μεταπολεμική νέα τάξη της αντιπαροχής.
Τρεις γυναίκες ακολουθούν το συνθέτη από την αρχή ως το τέλος του έργου: η Ζωή, η Μνήμη, η Ηδονή. Αλλάζουν πρόσωπα και ρόλους, μετασχηματίζονται σε ηρωίδες των έργων και των τραγουδιών: η Σοφία Βέμπο και η Δανάη στην «ώρα της ρομάντζας», ο Μαύρος Γάτος και η Μαρλένε Ντήτριχ στο καμπαρέ, η Λουλού και η Τερεζίνα, το Κατινάκι, που τραγουδά σμυρναίικα στις ταβέρνες και ονειρεύεται την όπερα, η Μούσα… Κερνάνε αψέντι και γλυκό σταφύλι. Χορεύουν βαλς εζιτασιόν και βαλς μιζέτ, ταγκό, σουίνγκ, τσάρλεστον, σάμπα, ρούμπα και μπολέρο. Το μπούστο τους μυρίζει τριαντάφυλλο: «Μα όμως πρόσεξε να μην τσιμπηθείς κι από τʼ αγκάθια του να μη ματωθείς!»
Χρύσανθος Αλισάφης, Γιώργος Αραβίδης, Μουσική διεύθυνση
Σοφία Σπυράτου, Λάμπρος Λιάβας, Σκηνοθεσία
Γιάννης Μετζικώφ, Σκηνικά – Κοστούμια
Σοφία Σπυράτου, Χορογραφία
Ελευθερία Ντεκώ, Φωτισμοί
Ορχήστρα, Χορωδία και χορευτές της Σχολής Χορού της Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Νίκος Βασιλείου, Διεύθυνση χορωδίας
Παραστάσεις
Καθημερινά 19.00
Σάββατο – Κυριακή 20.00
9, 10 Νοεμβρίου
7, 9, 14, 16, 28, 30 Δεκεμβρίου 2010
8, 10, 12, 15, 17, 22, 24, 27 Φεβρουαρίου
15, 17, 23 Μαρτίου
3, 9, 13, 15, 17 Απριλίου 2011
Η πρεμιέρα θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 9 Νοεμβρίου στις 19.00
Τοποθεσία: Αθήνα, Θέατρο Ολύμπια
Η πρόταση του Classical Radio στα Top Stories του classicalradio.gr
Είσοδος: € 15(Φοιτητικά/μαθητικά) - € 25 - € 30 - € 40
210 3662100
www.nationalopera.gr
Το Μικρόβιο του Έρωτα
ΟπερέταΟ Κώστας Γιαννίδης σύνθεσε την οπερέτα Το Μικρόβιο του Έρωτα (Der Liebesbazillus) το 1928, όταν βρισκόταν στο Βερολίνο. Την εποχή εκείνη είχε ολοκληρώσει τις σπουδές του πλάι στον Κουρτ Βάιλ, ενώ διατηρούσε στενή φιλία με τον Νίκο Σκαλκώτα. Τα ακούσματα της εποχής και η κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα του Βερολίνου επηρέασαν το συνθέτη ως προς τη μουσική του γλώσσα. Λίγο αργότερα εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου ξεκίνησε τη λαμπρή του σταδιοδρομία τόσο στο χώρο του μουσικού θεάτρου και του τραγουδιού (ως Κώστας Γιαννίδης), όσο και της λόγιας μουσικής (ως Γιάννης Κωνσταντινίδης).
Η πνευματική και καλλιτεχνική κίνηση του Βερολίνου κατά τη δεκαετία του 1920 προίκισε τον «εξαίρετο κύριο Γιαννίδη/Κωνσταντινίδη» με πολύπλευρα μουσικά ακούσματα και πλούσιες εμπειρίες, καθώς έπαιζε μαζί με τον Νίκο Σκαλκώτα σε βωβό κινηματογράφο, ραδιόφωνο και καμπαρέ, όπου άρχισε να γίνεται γνωστός με το ψευδώνυμο Κόστα Ντόρρες. Το 1927 σύνθεσε την οπερέτα Der Liebesbazillus (Το μικρόβιο του έρωτα), σε ποιητικό κείμενο της Μαργκαρέτε Μύλλερ-Γκούντλαχ. Το έργο έμελλε να παρουσιαστεί στην Ελλάδα μόλις πέρυσι από την Εθνική Λυρική Σκηνή, στο πλαίσιο ενός αφιερώματος στον Κώστα Γιαννίδη και στις κοσμαγάπητες επιτυχίες του.
Σε μια δραματοποιημένη αφήγηση της ζωής του συνθέτη, παρακολουθούμε την πορεία του από το κοσμοπολίτικο περιβάλλον της Σμύρνης στα καμπαρέ του Βερολίνου και στο ανέβασμα της πρώτης αυτής οπερέτας του, με έντονα στοιχεία τζαζ: Ο δόκτωρ Μαίμπιους παρασκευάζει ένα μικρόβιο που κάνει τα ζευγάρια να ερωτεύονται ολοκληρωτικά κι απόλυτα, με δύναμη και πάθος, δίχως όρους και συμφέροντα… Έπειτα περνάμε στα μουσικά θέατρα της Αθήνας και στη «χρυσή δεκαετία» του 1930, για να καταλήξουμε στη μεταπολεμική νέα τάξη της αντιπαροχής.
Τρεις γυναίκες ακολουθούν το συνθέτη από την αρχή ως το τέλος του έργου: η Ζωή, η Μνήμη, η Ηδονή. Αλλάζουν πρόσωπα και ρόλους, μετασχηματίζονται σε ηρωίδες των έργων και των τραγουδιών: η Σοφία Βέμπο και η Δανάη στην «ώρα της ρομάντζας», ο Μαύρος Γάτος και η Μαρλένε Ντήτριχ στο καμπαρέ, η Λουλού και η Τερεζίνα, το Κατινάκι, που τραγουδά σμυρναίικα στις ταβέρνες και ονειρεύεται την όπερα, η Μούσα… Κερνάνε αψέντι και γλυκό σταφύλι. Χορεύουν βαλς εζιτασιόν και βαλς μιζέτ, ταγκό, σουίνγκ, τσάρλεστον, σάμπα, ρούμπα και μπολέρο. Το μπούστο τους μυρίζει τριαντάφυλλο: «Μα όμως πρόσεξε να μην τσιμπηθείς κι από τʼ αγκάθια του να μη ματωθείς!»
Χρύσανθος Αλισάφης, Γιώργος Αραβίδης, Μουσική διεύθυνση
Σοφία Σπυράτου, Λάμπρος Λιάβας, Σκηνοθεσία
Γιάννης Μετζικώφ, Σκηνικά – Κοστούμια
Σοφία Σπυράτου, Χορογραφία
Ελευθερία Ντεκώ, Φωτισμοί
Ορχήστρα, Χορωδία και χορευτές της Σχολής Χορού της Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Νίκος Βασιλείου, Διεύθυνση χορωδίας
Παραστάσεις
Καθημερινά 19.00
Σάββατο – Κυριακή 20.00
9, 10 Νοεμβρίου
7, 9, 14, 16, 28, 30 Δεκεμβρίου 2010
8, 10, 12, 15, 17, 22, 24, 27 Φεβρουαρίου
15, 17, 23 Μαρτίου
3, 9, 13, 15, 17 Απριλίου 2011
Η πρεμιέρα θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 9 Νοεμβρίου στις 19.00
Τοποθεσία: Αθήνα, Θέατρο Ολύμπια
Η πρόταση του Classical Radio στα Top Stories του classicalradio.gr
Είσοδος: € 15(Φοιτητικά/μαθητικά) - € 25 - € 30 - € 40
210 3662100
www.nationalopera.gr
ΩΡΑ: 19:00
ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ
Δραματοποιημένη διάλεξη για τη ζωή, τη δράση και τις ιδέες του Δανού φιλόσοφου.
Την παρουσιάζει ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, καθηγητής Φιλοσοφίας, Θεοδόσης Πελεγρίνης
Ο Σέρεν Κίρκεγκορ, γεννήθηκε στην Κοπεγχάγη το 1813 και πέθανε στην ίδια πόλη το 1855. Φιλόσοφος, θεολόγος, κριτικός λογοτεχνίας, θεωρητικός κοινωνιολόγος, ψυχολόγος, ποιητής, άθεος και ένθεος, οπαδός της πίστης, αλλά και της αμφιβολίας, έθεσε, πολλά χρόνια πριν από τις μεταμοντέρνες αναζητήσεις, το καταλυτικό ερώτημα της σύγχρονης εποχής: Πως συγκροτεί ο καθένας τη ζωή του. Άνοιξε το μεγάλο κεφάλαιο της «υποκειμενικότητας», σε μια εποχή που η ζωή καθοριζόταν από συμφωνημένα πρότυπα συμπεριφοράς και υποχρεώσεων και υποστήριξε την προτεραιότητα της ανθρώπινης συνθήκης έναντι της αφηρημένης σκέψης και τη σημασία των προσωπικών επιλογών και δεσμεύσεων.
Λουθηρανός και συγγραφέας θεολογικών κειμένων, ο Κίρκεγκορ, διατύπωσε από νωρίς, ότι κάθε άνθρωπος δημιουργεί τη δική του σχέση με την πίστη και με τη ζωή, ότι δεν υπάρχει αντικειμενική βεβαιότητα, ότι η αμφιβολία είναι στοιχείο της πίστης, ότι το Χριστιανικό δόγμα εμπεριέχει την αμφιβολία και ότι όποιος δεν το αντιλαμβάνεται δεν είναι πιστός, αλλά μωρόπιστος.
Ο Κίρκεγκορ, υπήρξε ένα μοναδικό σύμπαν, ένας απόλυτα ελεύθερος στοχαστής, ακατάτακτος σε σχολές και ρεύματα. Επισήμανε την καθοριστική σημασία «του εαυτού» και εξερεύνησε τις ευαισθησίες και τα συναισθήματα των ανθρώπων όταν έρχονται αντιμέτωποι με επιλογές ζωής: «Το θέμα είναι να βρω μια αλήθεια δική μου, μια ιδέα, για την οποία μπορώ να ζήσω και να πεθάνω». Αυτός ο αφορισμός του έγινε η σημαία του Υπαρξισμού, από τη δεκαετία του 30, εποχή που ο Δανός φιλόσοφος κέρδισε τον θρόνο της ευρωπαϊκής διανόησης. Μελαγχολικός και ανατρεπτικός, αγνόησε όλες τις συμβάσεις της εποχής του: Στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, ανακάλυψε ότι δεν τον ενδιέφερε η ιστορία και η φιλοσοφία, «Αυτό που πραγματικά χρειάζομαι είναι να ξεκαθαρίσω τι θα κάνω, ποιος θα είμαι και όχι τι πρέπει να ξέρω…δεν θέλω να ζήσω απομονωμένος στη γνώση, αλλά εκτεθειμένος στην πραγματική ζωή.» Δεν παντρεύτηκε ποτέ, δεν κήρυξε ποτέ, δεν εξομολογήθηκε ποτέ, παρά μόνο στα ημερολόγιά του, όπως είπε ο ίδιος , στις 7000 σελίδες τους, συγκεντρωμένες σε 23 τόμους, γραμμένες με ιδιαίτερο λογοτεχνικό ύφος, τα οποία αποτελούν την σημαντικότερη πηγή κατανόησης της ζωής και της σκέψης του. Η διαθήκη του είναι διαχρονική: « Η εποχή δεν χρειάζεται μια ιδιοφυία –έχει αρκετές- αλλά έναν μάρτυρα, που θα διδάξει στους ανθρώπους τον σεβασμό, με το παράδειγμά του. Η εποχή χρειάζεται αφύπνιση».
Φιλόσοφοι και θεολόγοι του οφείλουν τις αφετηρίες τους: ο Κάρλ Μπαρθ, η Σιμόν ντε Μποβουάρ, ο Νιλς Μπορ, ο Έμιλ Μπρούνερ, ο Αλμπέρ Καμί, ο Μάρτιν Χάιντεγκερ, ο Καρλ Γιάσπερς, ο Μορίς Μαρλό-Ποντύ, ο Ζαν-Πολ Σαρτρ, ο Μιγκουέλ ντε Ουναμούνο, ο Λούντβιχ Βιντγκενστάιν, ο Κάρλ Πόπερ.
Σύγχρονοι φιλόσοφοι, ένθεοι και άθεοι, οδηγήθηκαν από τις ιδέες του για το άγχος, την απελπισία, τη σημασία του ατόμου, την υποκειμενικότητα της επιλογής: Ο Εμανυέλ Λεβινάς, ο Χανς-Γκέοργκ Γκαντάμερ, ο Ζακ Ντεριντά, ο Άβασντερ Μάκιντάιρ, ο Ρίτσαρντ Πόρτυ
Η ζωή και η σκέψη του μεγάλου Δανού φιλόσοφου, Σέρεν Κίργκεγκορ, παρουσιάζεται από τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών, καθηγητή Φιλοσοφίας Θεοδόση Πελεγρίνη, σε μορφή θεατρικού έργου και σε σκηνοθεσία Μανώλη Σορμαϊνη. Συγκρούσεις, αντιθέσεις, εμμονές, πίστη και αμφιβολία, τόλμη και πρωτοτυπία συγκροτούν το πορτρέτο αυτού του στοχαστή του 19ου αιώνα, που με πρότυπό του τον Σωκράτη, σημάδεψε και επηρέασε με τις ιδέες του την εποχή του, αλλά και τον 20ο αιώνα και έγινε πρόδρομος των πιο μοντέρνων και μεταμοντέρνων αντιλήψεων για τον άνθρωπο και την ουσία του.
Θεοδόσης Πελεγρίνης, Παρουσίαση
Μανώλης Σορμαϊνης, Σκηνοθέτης
Αλίκη Ζαχαροπούλου, Ιουλία Καλογρίδη, Θοδωρής Προκοπίου,Νίκος Σμυρνάκης, Ηθοποιοί
Βαγγέλης Πρωτοπαπαδάκης, Βοηθός Σκηνοθέτη
Τοποθεσία: Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Είσοδος: Ελεύθερη (δελτία προτεραιότητας)
210 7282717
www.megaron.gr
Κίρκεγκορ: ένας απόλυτα σύγχρονος στοχαστής
Megaron PlusΔραματοποιημένη διάλεξη για τη ζωή, τη δράση και τις ιδέες του Δανού φιλόσοφου.
Την παρουσιάζει ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, καθηγητής Φιλοσοφίας, Θεοδόσης Πελεγρίνης
Ο Σέρεν Κίρκεγκορ, γεννήθηκε στην Κοπεγχάγη το 1813 και πέθανε στην ίδια πόλη το 1855. Φιλόσοφος, θεολόγος, κριτικός λογοτεχνίας, θεωρητικός κοινωνιολόγος, ψυχολόγος, ποιητής, άθεος και ένθεος, οπαδός της πίστης, αλλά και της αμφιβολίας, έθεσε, πολλά χρόνια πριν από τις μεταμοντέρνες αναζητήσεις, το καταλυτικό ερώτημα της σύγχρονης εποχής: Πως συγκροτεί ο καθένας τη ζωή του. Άνοιξε το μεγάλο κεφάλαιο της «υποκειμενικότητας», σε μια εποχή που η ζωή καθοριζόταν από συμφωνημένα πρότυπα συμπεριφοράς και υποχρεώσεων και υποστήριξε την προτεραιότητα της ανθρώπινης συνθήκης έναντι της αφηρημένης σκέψης και τη σημασία των προσωπικών επιλογών και δεσμεύσεων.
Λουθηρανός και συγγραφέας θεολογικών κειμένων, ο Κίρκεγκορ, διατύπωσε από νωρίς, ότι κάθε άνθρωπος δημιουργεί τη δική του σχέση με την πίστη και με τη ζωή, ότι δεν υπάρχει αντικειμενική βεβαιότητα, ότι η αμφιβολία είναι στοιχείο της πίστης, ότι το Χριστιανικό δόγμα εμπεριέχει την αμφιβολία και ότι όποιος δεν το αντιλαμβάνεται δεν είναι πιστός, αλλά μωρόπιστος.
Ο Κίρκεγκορ, υπήρξε ένα μοναδικό σύμπαν, ένας απόλυτα ελεύθερος στοχαστής, ακατάτακτος σε σχολές και ρεύματα. Επισήμανε την καθοριστική σημασία «του εαυτού» και εξερεύνησε τις ευαισθησίες και τα συναισθήματα των ανθρώπων όταν έρχονται αντιμέτωποι με επιλογές ζωής: «Το θέμα είναι να βρω μια αλήθεια δική μου, μια ιδέα, για την οποία μπορώ να ζήσω και να πεθάνω». Αυτός ο αφορισμός του έγινε η σημαία του Υπαρξισμού, από τη δεκαετία του 30, εποχή που ο Δανός φιλόσοφος κέρδισε τον θρόνο της ευρωπαϊκής διανόησης. Μελαγχολικός και ανατρεπτικός, αγνόησε όλες τις συμβάσεις της εποχής του: Στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, ανακάλυψε ότι δεν τον ενδιέφερε η ιστορία και η φιλοσοφία, «Αυτό που πραγματικά χρειάζομαι είναι να ξεκαθαρίσω τι θα κάνω, ποιος θα είμαι και όχι τι πρέπει να ξέρω…δεν θέλω να ζήσω απομονωμένος στη γνώση, αλλά εκτεθειμένος στην πραγματική ζωή.» Δεν παντρεύτηκε ποτέ, δεν κήρυξε ποτέ, δεν εξομολογήθηκε ποτέ, παρά μόνο στα ημερολόγιά του, όπως είπε ο ίδιος , στις 7000 σελίδες τους, συγκεντρωμένες σε 23 τόμους, γραμμένες με ιδιαίτερο λογοτεχνικό ύφος, τα οποία αποτελούν την σημαντικότερη πηγή κατανόησης της ζωής και της σκέψης του. Η διαθήκη του είναι διαχρονική: « Η εποχή δεν χρειάζεται μια ιδιοφυία –έχει αρκετές- αλλά έναν μάρτυρα, που θα διδάξει στους ανθρώπους τον σεβασμό, με το παράδειγμά του. Η εποχή χρειάζεται αφύπνιση».
Φιλόσοφοι και θεολόγοι του οφείλουν τις αφετηρίες τους: ο Κάρλ Μπαρθ, η Σιμόν ντε Μποβουάρ, ο Νιλς Μπορ, ο Έμιλ Μπρούνερ, ο Αλμπέρ Καμί, ο Μάρτιν Χάιντεγκερ, ο Καρλ Γιάσπερς, ο Μορίς Μαρλό-Ποντύ, ο Ζαν-Πολ Σαρτρ, ο Μιγκουέλ ντε Ουναμούνο, ο Λούντβιχ Βιντγκενστάιν, ο Κάρλ Πόπερ.
Σύγχρονοι φιλόσοφοι, ένθεοι και άθεοι, οδηγήθηκαν από τις ιδέες του για το άγχος, την απελπισία, τη σημασία του ατόμου, την υποκειμενικότητα της επιλογής: Ο Εμανυέλ Λεβινάς, ο Χανς-Γκέοργκ Γκαντάμερ, ο Ζακ Ντεριντά, ο Άβασντερ Μάκιντάιρ, ο Ρίτσαρντ Πόρτυ
Η ζωή και η σκέψη του μεγάλου Δανού φιλόσοφου, Σέρεν Κίργκεγκορ, παρουσιάζεται από τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών, καθηγητή Φιλοσοφίας Θεοδόση Πελεγρίνη, σε μορφή θεατρικού έργου και σε σκηνοθεσία Μανώλη Σορμαϊνη. Συγκρούσεις, αντιθέσεις, εμμονές, πίστη και αμφιβολία, τόλμη και πρωτοτυπία συγκροτούν το πορτρέτο αυτού του στοχαστή του 19ου αιώνα, που με πρότυπό του τον Σωκράτη, σημάδεψε και επηρέασε με τις ιδέες του την εποχή του, αλλά και τον 20ο αιώνα και έγινε πρόδρομος των πιο μοντέρνων και μεταμοντέρνων αντιλήψεων για τον άνθρωπο και την ουσία του.
Θεοδόσης Πελεγρίνης, Παρουσίαση
Μανώλης Σορμαϊνης, Σκηνοθέτης
Αλίκη Ζαχαροπούλου, Ιουλία Καλογρίδη, Θοδωρής Προκοπίου,Νίκος Σμυρνάκης, Ηθοποιοί
Βαγγέλης Πρωτοπαπαδάκης, Βοηθός Σκηνοθέτη
Τοποθεσία: Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Είσοδος: Ελεύθερη (δελτία προτεραιότητας)
210 7282717
www.megaron.gr
ΩΡΑ: 19:00
HALF NOTE JAZZ CLUB
Σχηματίζοντας τους Defunkt στα τέλη των seventies, ο τρομπονίστας από το Σαιν Λούι Joseph Bowie και αδελφός του πρόωρα χαμένου θρύλου τρομπετίστα Lester Bowie, έφερνε στη σύγχρονη τζαζ τη δυναμική και την ένταση του πανκ, δίνοντας έτσι μιαν άλλη, πιο πρωτοπόρα και εξελιγμένη προοπτική στη μαύρη μουσική. Δέκα χρόνια αργότερα, στις αρχές των nineties, τα πράγματα είχαν αλλάξει αρκετά και οι συνθήκες απαιτούσαν αναδιαμόρφωση. Έτσι ο Joseph Bowie έφτιαξε τους Defunkt Soul, δίνοντας προτεραιότητα στο φανκ και στη ρυθμολογία και τα φωνητικά της σόουλ και κρατώντας τις μουσικές εντάσεις που μπορούσε να έχει από το ροκ. Επιλέγοντας συνεργάτες από την αφρόκρεμα της σκηνής του αμερικάνικου R&B και της σόουλ και έχοντας μαζί του την εξαίρετη τραγουδοποιό / τραγουδίστρια Kelli Sae, ο Bowie έδωσε μιαν άλλη πνοή στο σύγχρονο φανκ και αναβάθμισε τον R&B ήχο σχεδόν σε όλη τη διάρκεια των nineties. Ζώντας τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη, αποφάσισε το 2009 να αναβιώσει τους Defunkt Soul – αυτή τη φορά δίνοντάς τους τον χαρακτηρισμό nEU Generation για να τονίσει τόσο το γεγονός ότι οι μουσικοί του είναι νέοι αλλά και ευρωπαίοι. Ανάμεσά τους και ο απίστευτος Μαυριτανός μπασίστας Linley Marthe γνωστός από το «συνδικάτο» του Joe Zawinul. Συνεχίζοντας έτσι τον υπέροχο θρύλο των Defunkt…
Joe Bowie, τραγούδι/τρομπόνι/κρουστά
Emma Lamadji, τραγούδι
Linley Marthe, μπάσο
Michael Lecoq, πλήκτρα
Rocco Zifarelli, κιθάρα
Michael Desir, ντραμς
Τοποθεσία: Half Note Jazz Club
210 9213310
www.halfnote.gr
DEFUNKT SOUL/nEU GENERATION
Funk our …Soul !Σχηματίζοντας τους Defunkt στα τέλη των seventies, ο τρομπονίστας από το Σαιν Λούι Joseph Bowie και αδελφός του πρόωρα χαμένου θρύλου τρομπετίστα Lester Bowie, έφερνε στη σύγχρονη τζαζ τη δυναμική και την ένταση του πανκ, δίνοντας έτσι μιαν άλλη, πιο πρωτοπόρα και εξελιγμένη προοπτική στη μαύρη μουσική. Δέκα χρόνια αργότερα, στις αρχές των nineties, τα πράγματα είχαν αλλάξει αρκετά και οι συνθήκες απαιτούσαν αναδιαμόρφωση. Έτσι ο Joseph Bowie έφτιαξε τους Defunkt Soul, δίνοντας προτεραιότητα στο φανκ και στη ρυθμολογία και τα φωνητικά της σόουλ και κρατώντας τις μουσικές εντάσεις που μπορούσε να έχει από το ροκ. Επιλέγοντας συνεργάτες από την αφρόκρεμα της σκηνής του αμερικάνικου R&B και της σόουλ και έχοντας μαζί του την εξαίρετη τραγουδοποιό / τραγουδίστρια Kelli Sae, ο Bowie έδωσε μιαν άλλη πνοή στο σύγχρονο φανκ και αναβάθμισε τον R&B ήχο σχεδόν σε όλη τη διάρκεια των nineties. Ζώντας τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη, αποφάσισε το 2009 να αναβιώσει τους Defunkt Soul – αυτή τη φορά δίνοντάς τους τον χαρακτηρισμό nEU Generation για να τονίσει τόσο το γεγονός ότι οι μουσικοί του είναι νέοι αλλά και ευρωπαίοι. Ανάμεσά τους και ο απίστευτος Μαυριτανός μπασίστας Linley Marthe γνωστός από το «συνδικάτο» του Joe Zawinul. Συνεχίζοντας έτσι τον υπέροχο θρύλο των Defunkt…
Joe Bowie, τραγούδι/τρομπόνι/κρουστά
Emma Lamadji, τραγούδι
Linley Marthe, μπάσο
Michael Lecoq, πλήκτρα
Rocco Zifarelli, κιθάρα
Michael Desir, ντραμς
Τοποθεσία: Half Note Jazz Club
210 9213310
www.halfnote.gr
ΩΡΑ: 22:30
