από την Κία Σακελλαρίδου
Η Κία Σακελλαρίδου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε ιταλική φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Εργάστηκε στον τομέα της εταιρικής επικοινωνίας. Από τις εκδόσεις Χρήστος Δαρδανός έχουν εκδοθεί τα βιβλία της Νύχτες με Νοτιά, ποίηση, Τα Κοχύλια του Ονούφριου, πεζογραφία, Οι Αναμνήσεις έχουν Γεύση, πεζογραφία. Από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης εκδόθηκε το βιβλίο της Οι Επισκέψεις, πεζογραφία. Κείμενα και ποίησή της δημοσιεύονται στο περιοδικό Απόπλους. Άρθρα της σχετικά με τη μουσική εμφανίζονται στην ιστοσελίδα Classical Radio.gr. Είναι μέλος του λογοτεχνικού ιδρύματος Fondazione Premio Napoli.
___________________________
Aς πούμε ότι είναι καλοκαίρι, Aύγουστος που πλησιάζει στο τέλος του. O ήλιος έχει αρχίσει να πλαγιάζει φωτίζοντας με απόκοσμη γλύκα το δρόμο προς το χειμώνα και ο δεκαεπτάχρονος Felix Mendelssohn, ξαπλωμένος στον κήπο του πατρικού σπιτιού, έχοντας μόλις διαβάσει το έργο του William Shakespeare ‘Oνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας, αφουγκράζεται το θρόϊσμα των φύλλων στο παιχνίδι τους με το απογευματινό αεράκι και ακούει ήδη τη μουσική που σε λίγο θα χαρακτηριστεί ως το λαμπρότερο μουσικό θαύμα που παρουσίασε ποτέ νεαρός συνθέτης, την Εισαγωγή σε Κοντσέρτο (op.21).
Ας τολμήσουμε να υποθέσουμε – γιατί όχι άλλωστε ; - ότι το καλοκαίρι του 1826, όταν συνέθεσε το έργο αυτό, ο νεαρός Felix διηγείται με τις νότες του τα πρωτόγνωρα συναισθήματα που γεννάει ο έρωτας. Αυτά που ο ίδιος ένιωσε τότε ίσως για πρώτη φορά και που τα συνάντησε μεταμορφωμένα σε ποίηση μέσα στις λέξεις του Shakespeare.
Ας αφεθούμε να ακούσουμε αυτά που στα δεκαεπτά του χρόνια ο Mendelssohn μας περιγράφει ότι είναι ο έρωτας... Την επιθυμία, την αναζήτηση του ενός για τον άλλο. Την τρέλα, την αυταπάρνηση. Την απελευθέρωση. Τον καινούργιο κόσμο τον φωτεινό τον θαυμαστό. Τη βαθιά μεταμόρφωση του εαυτού. Την ανα-γέννηση. Μία νέα γέννηση. Στην ουβερτούρα του νεαρού Μendelssohn χορεύουν τα ξωτικά του Shakespeare, σμίγουν οι ερωτευμένοι. Η φύση, ο αέρας, οι νεράϊδες, η νύχτα, ο κόσμος όλος, μεταμορφώνονται. Ο έρωτας αποκαλύπτει την αλήθεια, κάνει εύπλαστη την ψυχή, διαλύει την ύπαρξη, τη συγκολλά, την οδηγεί στην εσωτερική εμπειρία που θα γεννήσει ένα νέο κόσμο. Καλεί ο έρωτας, αφυπνιστείτε για να αντικρίσετε με καθαρή ματιά την ομορφιά του κόσμου, να τον κατοικήσετε, να υπάρξετε μέσα του.
Περνάει ο καιρός, περνάει η ζωή. Στις αρχές του χειμώνα του 1842, ο Felix Mendessohn συνθέτει το Γαμήλιο Εμβατήριο, τον εξαίσιο ύμνο του στην ολοκλήρωση του έρωτα, το γάμο. Νύχτα. Ο κύριος Mendelssohn κοιμάται ήσυχα. Εκεί μακριά, μέσα στο όνειρό του, συναντάει τον William Shakespeare. Οι δυό τους πάνε σε γάμο με τα δώρα τους. Ο Δούκας της Αθήνας Θησέας παντρεύεται τη βασίλισσα των Αμαζόνων Ιππολύτη, ο έρωτάς τους θα τους ενώσει στη χαρά και τη λύπη, στον πλούτο και στη φτώχεια, στην υγεία και την αρρώστια, ώσπου ο θάνατος να τους χωρίσει. Οι όρκοι τους και οι υποσχέσεις του γάμου θα σπάσουν τους δεσμούς - αντίο μητέρες που μας γεννήσατε, αντίο ζωή του πριν - ο Δούκας και η Βασίλισσα θα χτίσουν νέους δεσμούς, θα δημιουργήσουν τον δικό τους κόσμο, τη νέα τους ζωή, θα ξανα-γεννηθούν.
Ευχές για τον γάμο και δύο αθάνατα δώρα:
Από τον William Shakespeare, το ποίημα του Έρωτα και του Γάμου, το ‘Ονειρο Καλοκαιρινής Νύχτας.
Από τον Felix Mendelssohn, η μουσική του Γαμήλιου Εμβατηρίου. Από τη σύνθεσή του για την παράσταση του έργου του Shakespeare ‘Ονειρο Καλοκαιρινής Νύχτας (Op. 61), στην οποία περιλαμβάνεται και η νεανική του ουβερτούρα.
