από τον Ηλία Σακαλάκ
Ανεξάρτητα από οποιαδήποτε ανησυχία υπήρχε για καλλιτεχνική δημιουργία, η ‘αγορά’ στην εποχή της κλασσικής μουσικής (17ος αιώνας) ήταν μάλλον μονότονη. Ο συνθέτης ήταν υπηρέτης σε κάποιο παλάτι η αυλή, όπως ήταν οι μουσικοί και οι τραγουδιστές. Σκοπός τους ήταν να παίζουν στις λειτουργίες του παρεκκλησίου του παλατιού, η να τέρπουν τα αυτιά των καλεσμένων του εκάστοτε άρχοντα που τους είχε προσλάβει.
Πολλοί γνωστοί συνθέτες είχαν την θέση του αυλικού συνθέτη, όπως ο Χάιντν και ο Μότσαρτ. Η άνοδος της αριστοκρατικής τάξης έβαλε την βάση για αλλαγές συμπεριλαμβανομένης και της εμφάνισης των αυτοαπασχολούμενων συνθετών, των σταρ εκτελεστών και της νέας θεώρησης της αγοράς της μουσικής. Καθώς η μουσική έβγαινε από τα σαλόνια των αριστοκρατών και πήγαινε προς της αίθουσες μουσικής της αστικής τάξης, γινόταν πολλές φορές μια δημόσια και εμπορική δραστηριότητα κατά την οποία επαγγελματίες μουσικοί έπαιζαν για ακροατήριο που πλήρωνε εισιτήριο για την συναυλία.
Με το ξεκίνημα του 19ου αιώνα, πολλές από τις αρχές που διέπουν την αγορά της κλασσικής μουσικής ακόμη και σήμερα είχαν κιόλας διαμορφωθεί. Το νέο σύστημα μιας οργανωμένης αγοράς για μαζική κατανάλωση της μουσικής, απαιτούσε δύο βασικά στοιχεία. Το ένα ήταν ο εκτελεστής-σταρ, και το δεύτερο το σύστημα της αγοράς που θα υποστήριζε τον σταρ και την μουσική και θα την έκανε προσιτή στο κοινό. Είχαν αρχίσει πλέον να υπάρχουν εισιτήρια που έπρεπε να πουληθούν, και καρέκλες στις αίθουσες που έπρεπε να γεμίσουν.
Ο 20ος αιώνας έφερε καινούργιους τρόπους για την κατανάλωση της μουσικής και νέους τρόπους για να πλασάρει τους εκτελεστές σταρ. Είναι ο αιώνας των ηχογραφήσεων, του ραδιοφώνου, της τηλεόρασης και τέλος του διαδικτύου. Ο τενόρος Καρούζο ήταν ο πρώτος σταρ των ηχογραφήσεων. Η ηχογράφηση της όπερας «Οι παλιάτσοι» στην οποία συμμετείχε το 1904, ήταν η πρώτη που πούλησε ένα εκατομμύριο αντίτυπα. Αντίστοιχα κάτι παρόμοιο συνέβαινε και με τους μαέστρους. Υπολογίζεται ότι οι σουπερστάρ μαέστροι Όρμαντυ και Τοσκανίνι πούλησαν κατά την διάρκεια της καριέρας τους περισσότερους από 20 εκατομμύρια δίσκους. Από εδώ και πέρα αρχίζει να ανοίγεται μια λεωφόρος, γενικά για την μουσική αγορά με όλα αυτά τα μέσα που διαθέτει.
